دوره 5، شماره 52، آبان 1402، صفحات 97 - 105
نویسندگان : محمدحسین حیدریان *

چکیده :
تصحیح متون کهن ادب و فرهنگ در هر زبان یکی از استوانه هاي استوار پایندگی و توانمنـدي آن زبان به شمار می رود. در این راه، دقّت و جستجو و سخت کوشی پژوهـشگر موجـب افـزایش اصـالت کار او در زدودن گرد فراموشی از چهرة گنجینه هاي کهن فرهنگ و ادب و روشنایی بخـشیدن هرچـه بیشتر به بخشی از تاریخ و تمدّن آدمیان خواهد بود. در این میان، فرهنگ هاي لغـت کـه هـم واژگـان زبان را در بر دارند و هم گاه آداب و آیین هاي کهن را در دل خود پاس داشته اند، از جایگـاه ویـژه اي برخوردارند. بی گمان، تصحیح فرهنگ لغت صحاح، اثر جوهري، توسط استاد احمد عبدالغفور عطّار، همراه بـا دیباچۀ درازدامن و ارزشمندش بر این کتاب، کوششی سترگ در این زمینه بوده اسـت. بـا ایـن حـال، خطاهاي چاپی و غیرچاپی فراوانی که حتی در چاپ چهارم تصحیح صحاح نیز به چـشم مـی خـورد، بویژه در پیوند با قرآن، این کار را نیازمند تصحیح و بررسی دقیق تر و ویرایشی تازه تر می نماید تا سردرگمی خوانندگان کمتـر و بهره جویی آنان از این اثر ارزشمند افزون تر گردد.

کلمات کلیدی :
تصحیح، فرهنگ لغت، واژگان، عطّار، خطا، داوری


مشاهده مقاله
108
دانلود
0
تاریخ دریافت
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲
تاریخ ریوایز
۲۱ مرداد ۱۴۰۲
تاریخ پذیرش
۲۹ آبان ۱۴۰۲