هدف تحقیق حاضر اصول و روش های تربیت دینی و بصیرت افزایی از منظر قرآن کریم و نهج البلاغه بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کیفی است و داده های تحقیق عمدتا از آیات قرآنی به دست آمده اند. برای گردآوری داده های این پژوهش از روش کتابخانه ای و برای تحلیل متن و تفسیر و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان می دهد تربیت دینی و بصیرت افزایی در آیات قرآن و نهج البلاغه به وفور مورد تاکید و تکرار قرار گرفته است. تعلیم و تربیت، از مهم‌ترین اهداف و دغدغه‌های ادیان الهی بوده که بدان توجه داشته‌اند و در کتاب‌های آسمانی چون: قرآن و نهج البلاغه نیز به آن اشاره شده است. خداوند و پیامبران به‌عنوان متولیان اصلی در تربیت بشر، با روش‌هایی سعی در تربیت دینی مردم داشته‌اند. تربیت دینى، مجموعه دگرگونی هایی است که در فکر و عقیده فرد، به منظور ایجاد نوعى خاص از عمل و رفتار، که متکى بر ضوابط مذهب باشد، انجام می گیرد. در سایه این دگرگونى ها، اخلاق، عادات، آداب و رفتار و روابط فردى و اجتماعى شخص صورت مذهبى و دینى به خود می گیرد. از آنجایى که تربیت دینى و مذهبى انسان از دوران کودکى و حتى پیش از تولد آغاز می شود، توجه به تربیت دینی از جنبه های فردی، خانوادگی و اجتماعی امری مهم و ضروری است.

تربیت تربیت دینی بصیرت افزایی قرآن کریم نهح البلاغه